Oxa
Dizionario Anglo-Sassone Inglese Antico di Bosworth & Toller - oxa
Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:
- oxa
- Add :-- Oxan horn bið .x. pæninga weorð, Ll. Th. i. 138, 21. Oxan tægl bið scill. weorð, cuus bið fífa penega. Oxan eáge bið fíf p. weorð, cús bið scill. weorð, 140, 2-4. Cóm se deófol. . . and hæfde ǽnne oxan horn on hande, Hml. S. 31, 776. Ágife hire (a widow with a child) mon .vi. tó fóstre, cú on sumera, oxan on wintra, 126, 5. Né untígð eówer ǽlc on restedæge his oxan (oxo, R. woxo, L. bouuem suum), Lk. L. 13, 15. .xii. þeówe men and .ii. gesylhðe oxan, C. D. ithe ploughman) gá út on dægræd þýwende oxan tó felda . . . geiukodan oxan . . . ǽlce dæg ic sceal erian fulne æcer . . . Ic hæbbe sumne cnapan þýwende oxan mid gádísene . . . Ic sceal fyllan binnan oxan mid híg, and wæterian hig, and scearn heora beran út, Coll. M. 19, 13-20, 3. Þá þá hé his oxan rǽpte, þá scóc án his heáfod, and mid þám horne hine þýde, Hml. S. 31, 785. Hét hé spannan oxan tó, 9, 106. Þá þe sealdon oxsan (oxan, v. l., exin, L., exen, R. boues), Jn. 2, 14. Exen, calfero boves, vitulos, Rtl. 119, 28. ¶ oxan gang an ox-gang (v. N. E. D. s. v.), an eighth of a carucate or plough-land, a bovate. [The carucate was the extent of land ploughed by one plough with its team of eight oxen] :-- On hillum twégra oxena gang, and on Lundbý twégra oxena gang, C. D. B. iii. 346, 20-21. [Án híde búton ánes oxan gang, 370, 5.] v. hýr-oxa. oxa