Sinc-fæt

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

es ;

sinc-fæt

n. I. a costly vessel, a vessel of gold or of silver, cf. máðum-fæt :--Hordweard (the dragon) sincfæt (cf. fǽted wǽge, 4553 ; B. 2282, dryncfæt dýre, 4601 ; B. 2306) sóhte, Beo. Th. 4589 ; B. 2300 : B. 2231. Ides sincfato sealde . . . hió Beówulfe medoful ætbær, 1248 ; B. 622. Forsóc hé ðám syncfatum, beága mænigo, Vald. 1, 28. II. a receptacle for treasure, a casket, cf. hord-fæt :--Hé ætwæg Brósinga mene, sigle and sincfæt. Beo. Th. 2404 ; B. 1200. sinc-fæt