Tó-drǽfan

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

tó-drǽfan

p. de To drive asunder, drive in different directions, drive away, expel, dispel, scatter, disperse :-- God ða hǽðenan tódrǽfþ (disperdet), Jos. 3, 10. Seó sunne tódrǽfþ ða nihtlícan þeóstru, Lchdm. iii. 234, 30. Háligra-manna ðe tódrǽfaþ ða leahtras and deófla heom fram, Homl. Skt. ii. 25, 703. Hé is sóð leóht ðe tðdrǽfde ða þeóstra ðises lífen, Homl. Th. i. 144, 7, Hí mynstra tóstæncton, and munecas tó-drǽfdon, Chr. 975 ; Erl. 127, 22. Ðæt hé tódrǽfe costnunga fram úre heortan. Homl. Th. i. 156, 23. Fela wearð tódrǽfed Godes ðeówa, Chr. 975 ; Erl. 126, 12. Heora heriges wæs mycel ofslægen and eall tódrǽfed cunctus eorum caesus sive dispersus exercitus, Bd. 3, 18 ; 'S. 546, 36. Byþ seó heord tódræfed dispargentur oves gregis, Mt. Kmbl. 26, 31. Beón ða scép tódrǽfede, Mk. Skt. 14, 27. [A lutel windes puf mei al todreven hit, A. R. 254, I. Of þan folak þe wes todrefed, Laym. 330.]

Parole correlate: tó-drífan. to-dræfan