Un-tǽle

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

un-tǽle

adj. Blameless, without reproach :-- Ðeáh ðe nǽfre ne wurde syððan mancynne gemiltsod, ðeáh wǽre Godes rihtwísnys eallunga untǽle, Homl. Th. i. 112, 19. Sió wiþerweardnes biþ simle untǽlu and wracu áscirred mid ðære styringe hire ágenre frécennesse videas adversam fortunam sobriam, succintamque, et ipsius adversitatis exercitatione prudentem, Bt. 20; Fox 72, 5. Ic ða leóde wát ǽghwæs untǽle, Beo. Th. 3734; B. 1865. Sýn hý swá gecorene, ðæt hý untǽle sýn and sacerdhádes þurh ealle góde cysta wyrþe, R. Ben. 140, 6. Heó hæfð twá ðing untǽle for Gode, sinscipe and eádmódnysse, Homl. Ass. 40, 399. un-tæle