Mǽrþu. i

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

mǽrþu. I

add :-- Þyses dæges þénung and ðyssere tíde mǽrð sprecað embe Godes tócyme, Hml. Th. i. 600, 2. Æt þǽre mæssan wearð his mǽrð geswutelod swá ꝥ se hálga gást hine ealne beféng on fýres gelýcnysse, Hml. S. 3, 475. Þú hine gewuldrast and geweorðast and him sylst heáfodgold tó mǽrðe gloria et honore coronasti eum, Ps. Th. 8, 6. Sceolde him man bringan ongeán crætwǽn . . . hiora consulum tó mǽrþe, þæt wæs triumpheum, Ors. 2, 4; S. 70, 35. II. add :-- Mǽrþa insignia (ornamentorum et vestium). An. Ox. 5172. Eal swá feala mǽrþa ic geríme [swá] stíþnessa [þú] on belǽt[st] tot ego glorias numerabo quot uINCERTAINiolentias inrogaueris, 4762. Hí ealle Godes mǽrða wurðodon, Hml. S. 23 b, 799. Tó þám geweorce bróhte ꝥ folc gold and seolfor and deórwirþe gimstánas and menigfælde mǽrþa, Ælfc. Gen. Thw. 3. 31. mærþu