Þeód-búend[e]

According to the Old English Dictionary:

þeód-búend[e]

pl. Those living in nations, mankind, men :-- Hé (Christ) earfeþu geþolade fore þearfe þeódbúndra, láðlícne deáð leódum tó helpe, Exon. Th. 72, 16; Cri. 1173. Hé geðingade þeódbúendum wið fæder swǽsne fǽhþa mǽste, 39, 3; Cri. 616: 84, 11; Cri. 1372. þeod-buende