Tifer

According to the Old English Dictionary:

e;

Tifer

f. Tie Tiber :-- Hé cwæð ꝥ hit gelumpe on Rómebyrig, ꝥ Tifre streám wæs upp gangende and swá swíðe gangende, oð ꝥ hyre wæter and ýða fleówen ofer þá weallas dicens, quia apud hanc Romanam urbem alveum suum Tiberis egressus est, tantum crescens ut ejus unda super muros urbis influeret, Gr. D. 220, 8. Cf. þá wearð Tiber seó eá swá flédu swá heó nǽfre ǽr næs Tiberis ultra opinionem redundans, Ors. 47; S. 180, 17. tifer