Á-lúcan

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

á-lúcan

Add :-- Up álúcþ eradicat, extirpat, Wrt. Voc. ii. 144, 19. Út álúcþ evellit, i. eradicat, 32. Hé Út álúceð (evellet) of grýne fót mínne, Ps. Spl. 24, 16: 51, 5. Hit álúcð þæs mannes mód, Wlfst. 242, 9. Þý lés álúcæ (eradicetis) þone hwéte, Mt. R. 13, 29. Áweg álúcan discludere, Wrt. Voc. ii. 27, 51. Of ðám munte álúcan ꝥ hreósende clif ruituram rupem ex monte evellere, Gr. D. 213, 16. Biþ út álocan excluditur, i. ejicitur, extra ponitur, Wrt. Voc. ii. 146, 23. Út álocena evellantur, 32, 71. Up álocene eruta, 144, 10. Út álocene euulsum, An. Ox. 2903. Út álocen sý evellatur (foenum), Ps. Spl. 128, 5. Næs ꝥ cedertreów upp álocen (evulsum), Gr. D. 191, 8. Upp álocenum þornum spinis erutis, 103, 17. Hé wæs álocen (evulsus est) of ðǽre wununge his líchoman, 326, 14. Se wyrtruma of his heortan biþ álocen and onweg ánumen, Bl. H. 55, 9. [O. H. Ger. ar-lúchan evellere.] a-lucan