Un-eáðelíce

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

un-eáðelíce

adv. I. with difficulty :-- Mid ðý wit ðæt unéþelíce ðurhtugan ðæt hé ðæs geþafa beón wolde cum hoc difficulter impetraremus, Bd. 5, 4; S. 617, 17. Hé geseah ðæt hé unýþelíce (diffculter) mihte ða heánnesse ðæs cynelícan módes tó eádmódnesse gecyrran, 2, 12; S. 512, 27. II. with trouble or inconvenience, under difficulties :-- Hé uniéþelíce æfter wudum fór and on mórfæstenum, Chr. 878; Erl. 78, 33. Ða scipu wurdon swíðe unéðelíce áseten the ships were stranded in a most inconvenient manner, 897; Erl. 95, 29. un-eaðelice