Bísgu

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

bísgu

l. bisgu, and add: gen. u, e, a; an: I. occupation :-- Þonne hí mid eorðlicum teolungum hí gebysgiað, þonne ne magon hí for ðǽre bysga smeágan embe þæs Hǽlendes menniscnysse, Hml. Th. i. 524, 16. Gif hwá for bisgan oftor ne mæge, Btwk. 194, 7. Martha hí (Mary) wolde habban tó hire bysegan, Hml. Th. ii. 440, 21. Ongemang óðrum bisgum ðisses kyneríces, Past. 7, 18. Búton hwá mid bysegum ofset sý nisi in causa gravis utilitatis quis occupatus fuerit, R. Ben. 58, 15: 59, 3. Ic settan wille bysega and bígengas þysses drihtenlican þeówdómes constituenda est a novis dominici scola servitii, 5, 10. Hý swá hwilce bysiga, swá hý on handa hæfdan, unfulworhte lǽtað ex occtipatis manibus quod agebant relinquentes, 20, 2. II. trouble :-- Eác ðǽm óþrum bisgum and geswencnissum cwom micel deór, Nar. 15, 10. Ic wolde for þǽm bysegum mínes módes mé gerestan ego animo aeger ad requiem vado, 30, 21. l. bysgu) in Dict.; weorold-bisegu. bisgu

Verwandte Wörter: býsgu (