Ofer-stígan

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

ofer-stígan

I. add: with the idea of mounting, lit. or fig. :-- Hí becómon tó ðǽre stigole þǽr se þeóf oferstáh (got over) in ðone wyrttún, Gr. D. 24, 8. Dó ealu ꝥ þá wyrta oferstíge (rise above), Lch. ii. 104, 17. Oferstigan praecellerent (ut pyrae cacumina obelisci proceritatem triginta cubitis praecellerent), An. Ox, 3530. Gif hwilc gedwola wyle þæt anginn oferstígan (cf. wylle gít stígan ufor, 23), Hml. S. 1. 20. [Ꝥ flod wex . . . and hit oferstah ælle duna, O. E. Hml. i. 225, 24. Hwenne so wil wit oferstieð (gets the upper hand of), Misc. 192, 1.] II. add: with the idea of passing across or beyond :-- Gewyrc ánne hring ymb þone slite útan, ne oferstíhð hit furðor, Lch. ii. 112, 1. Hé oferstáh ealle gesceafta, Hml. S. 15, 164. Mið dý oferstág (transcendisset) se Hǽlend in scip ofer ðæt luh, Mk. L. R. 5, 21. [He wiðstod þet Englisce folc þet hí ne micte þa brigge oferstigan, Chr. 1066; P. 108, 28. Cf. In the ouersteȝyng (passyn ouer) of Arnon, Wick. Is. 16, 2.] ofer-stigan